Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Instytut Archeologii, 1999. — 188 s.: ill.
Archeologia egejska to część archeologii Grecji i obszarów położonych na obrzeżach Morza Egejskiego (a więc także fragmentów obecnej Turcji), która zajmuje się badaniem okresu od pojawienia się pierwszych ludzi aż po początki klasycznej cywilizacji greckiej, która zrodziła m.in. Partenon czy też wielkie dzieła filozofów. Archeologia egejska obecna jest w podręcznikach dzięki osiągnięciom dwóch wielkich cywilizacji epoki brązu - minojskiej, związanej z Kretą i największym z jej pałaców Knossos, oraz mykeńskiej, rozwijającej się na obszarze Grecji lądowej z najbardziej znanym pałacem-cytadelą w Mykenach.