Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. — 397 s.
Friedrich Wilhelm Deichmann (ur. 17 grudnia 1909 r. w Jenie, zm. 13 września 1993 r. w Mentanie) był niemieckim chrześcijańskim archeologiem i bizantyjskim historykiem sztuki. Friedrich Wilhelm Deichmann został promowany w 1934 roku na uniwersytecie w Halle przez Paula Frankla z rozprawą poświęconą próbie przedstawienia podstawowych struktur architektury kościelnej we wczesnych czasach chrześcijańskich i bizantyjskich we wczesnych godzinach porannych na gruncie artystyczno-geograficznym. Następnie blisko 60 lat intensywnych badań, które od dawna były związane z Departamentem Rzymskim Niemieckiego Instytutu Archeologicznego (DAI). W latach 1935/36 był właścicielem stypendium wyjazdowego Niemieckiego Instytutu Archeologicznego . W 1937 rozpoczął pracę jako doradca naukowy dla Archeologii Chrześcijańskiej w Rzymie.